تعیین کارایی اقتصادی صنایع ایران در بازۀ زمانی 1374-1389 (رویکرد فرامرزی)

با توجه به اهمیت کارایی در رشد و توسعة اقتصادی کشور، اندازه‏گیری کارایی برای کشور‏های در حال توسعه، نظیر ایران‌ـ که مراحل اولیة فرایند صنعتی‌شدن را طی می‏کند‌ـ از اهمیت بیشتری برخوردار است. از این رو، در این پژوهش، با استفاده از تحلیل مرزی تصادفی (SFA) و رویکرد فرامرزی، کارایی اقتصادی (هزینه) و نسبت فراتکنولوژی (شکاف بین تکنولوژی هر صنعت با تکنولوژی متناسب با بهترین عملکرد صنعت که فعالیت‏های صنعتی ایران توانایی رسیدن به آن را دارند) صنایع مختلف، در قالب سه گروه، با سطوح تکنولوژی‏ گوناگون در بازة زمانی 1374 ـ 1389 تعیین می‌شود. نتایج حاکی از آن است که متوسط کارایی اقتصادی برای صنایع مورد بررسی در محدودة 42/42 و 15/96 درصد، متوسط کارایی فرامرزی در محدودة 20 و 12/89 درصد، و متوسط نسبت فراتکنولوژی نیز در محدودة 4711/0 و 9765/0 است. همچنین گروه وابسته به صنعت و ماشین‏آلات‌ـ به لحاظ درصد متوسط کارایی گروهی و فرامرزی و متوسط نسبت فراتکنولوژی‌ـ نسبت به گروه‏های وابسته به کشاورزی و وابسته به معدن، انرژی و سوخت عملکرد بهتری دارد. از طرفی، روند بهبود و رشد نسبت فراتکنولوژی و تغییرات کارایی در گروه وابسته به معدن، انرژی و سوخت در طول دورة مورد بررسی بیشتر و ملموس‏تر‏ است.